เรื่อง การพิจารณาการดำเนินไปของเว็ปบอร์ดหลวงปู่แหวนมาโปรดในนิมิต
เดิมทีที่กระผมก่อตั้งเว็ปบอร์ด (กระทู้) แห่งนี้ขึ้นมา ก็เพื่อเจตนาในการเผยแพร่ความรู้ เรื่องราวพระพิมพ์สำคัญๆ การก้าวไปในบุญวิถี จรรโลงซึ่งธรรมะสืบทอดพระศาสนาให้ยืนยาวตราบนานเท่านาน และเผยแพร่ธรรมะ ปฏิปทา ความอัศจรรย์ขององค์พ่อแม่ครูอาจารย์แห่งภูดานไห เพื่อนอบน้อมถวายเป็นพุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา ด้วยท่านเป็นพระสงฆ์ ผู้ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ปฏิบัติตรง และเพื่อให้ผู้ที่ได้มารับรู้รับทราบ หากเกิดศรัทธาได้น้อมนำไปประพฤติปฏิบัติก็จักเกิดประโยชน์ เป็นบุญเป็นกุศล แต่ถ้าหากการเผยแพร่ การแสดงความเห็น ผิดแผกไปจากแนวทางแห่งวัตถุประสงค์ น้อมนำผู้อ่านไปในแนวทางอื่น ที่ไม่เป็นไปเพื่อบุญกุศล เพื่อการสละ ละ วาง หรือยกระดับจิต ก็จะผิดวัตถุประสงค์ อีกทั้งยังอาจให้ผู้เข้ามารับรู้รับทราบนั้นเข้าใจแนวทางขององค์พ่อแม่ครูอาจารย์ผิดไป ก็จะเป็นการก้าวล่วงต่อองค์ท่าน อันจะก่อให้เกิดกรรมต่อหลายฝ่ายทั้งผู้เข้ามาอ่าน ผู้แสดงความเห็น รวมถึงตัวกระผมผู้ก่อตั้งบอร์ดแห่งนี้ ซึ่งในระยะหลังๆมานี้มักปรากฏว่าไม่เป็นไปในแนวทางเดียวกัน ก็จะยิ่งพากันหลงทาง เสียหายกันไปใหญ่
จึงมีแนวความคิดที่จะ "ปิด" กระทู้หลวงปู่แหวนมาโปรดในนิมิต ภายในวันที่ 30 เม.ย. 55 (วันนี้) จึงได้ตั้งเว็ปบอร์ด (กระทู้) ใหม่ขึ้น มีมงคลนามที่มอบให้โดยองค์พ่อแม่ครูอาจารย์ว่า พุทธภูมิ อิทธิฤทธิ์ ปาฏิหาริย์ ธรรมะ กระผมขออนุญาตเติมไปอีกประโยคคือ "องค์พ่อแม่ครูอาจารย์ พ.สุรเตโช" รวมเป็น พุทธภูมิ อิทธิฤทธิ์ ปาฏิหาริย์ ธรรมะ องค์พ่อแม่ครูอาจารย์ พ.สุรเตโช โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อบอกเล่าเรื่องราว พุทธภูมิ อิทธิฤทธิ์ ปาฏิหาริย์ ธรรมะ และความอัศจรรย์องค์พ่อแม่ครูอาจารย์โดยเฉพาะ อาจเรียกได้ว่าเป็นพื้นที่พิเศษ เปรียบเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของพุทธสถานภูดานไหจริงๆ เลยอยากเห็นภาพหรือการสื่อสารออกมาถึงความงดงามในธรรมจริงๆ
ที่ผ่านมากระทู้แห่งนี้ ได้ร้อยเรียงเรื่องราวต่างๆก็มากมาย ได้สร้างคุณประโยชน์ต่อพระศาสนามาก็มหาศาล พลอยระลึกนึกถึงคุณของบอร์ดหลวงปู่แหวนมาโปรดฯ ที่ได้นำพาให้พวกเรามีวันนี้ร่วมกัน กระผม (โดยได้รับคำแนะนำจากผู้ใหญ่บางท่าน) จักขอพิจารณาไปสักระยะ เพื่อดูการดำเนินก้าวไปของบอร์ดว่า เป็นอันหนึ่งแนวทางเดียวกันหรือเปล่า ยังเป็นลักษณะการบอกสอนจากภูมิธรรมอันยังเคลือบแฝงด้วยอัตตาของแด่ละบุคคล ไม่ใช่ประสพการณ์ที่นำเล่าสู่กันฟัง ซึ่งอาจนำพาผู้อื่นคล้อยตามให้เกิดความเห็นที่เบี่ยงเบนไปจากมรรควิถีแห่งธรรม หรือเป็นการเขียนเอาตามอารมณ์ซึ่งไม่เป็นไปโดยธรรมจนไปกระเทือนบุคคลอื่น หากยังคงเป็นอยู่ในลักษณะดังกล่าว ก็จักขอถือโอกาสนี้ "บอกลาและปิดบอร์ดฯ" เมื่อถึงกาลอันควร
ท้ายนี้ กระผมขอกราบขอบพระคุณพื้นที่ของเว็ปพลังจิต , เพื่อนนักรบธรรมและญาติธรรมทั้งหลาย ที่ให้ความร่วมมือ ขอให้ท่านพบแต่ความสุขความเจริญฯ
หวังว่าคงได้ศึกษาธรรมะร่วมกัน เพื่อความเจริญงอกงามในทางธรรม สืบสานพระพุทธศาสนาให้รุ่งเรืองต่อไป
พุทธภูมิ อิทธิฤทธิ์ ปาฏิหาริย์ ธรรมะ องค์พ่อแม่ครูอาจารย์ พ.สุรเตโช
IT Man /30 เมษายน 2555
................................................................................................
บอร์ดหลวงปู่แหวนมาโปรดในนิมิตฝัน เป็นสถานที่หนึ่งที่น้อมนำให้หลายท่านได้มารู้จักและพบปะพูดคุย จนถึงพบเจอรู้จักคุ้นเคยกัน จากคนที่อยู่ต่างที่ต่างถิ่นแต่ความนิยมชมชอบ จริตที่คล้ายๆกันจะเปรียบเป็นวงกาแฟที่มาพูดคุยแลกเปลี่ยนสารพันเรื่องราวกันหรือจะเปรียบเสมือนลานธรรมเพื่อการศึกษาธรรมและได้เก็บเกี่ยวสิ่งดีดี จากประสพการณ์ของแต่ละท่านที่มาแลกเปลี่ยนพูดคุยกัน อีกทั้งยังเป็นที่สร้างโอกาส ช่องทางในการสร้างสมบุญกุศลสร้างบุญบารมีร่วมกัน จึงนับได้ว่าบอร์ดแห่งนี้ได้สร้างคุณประโยชน์จนถึงได้ยังประโยชน์แก่พระพุทธศาสนาได้ไม่น้อย
ในความรู้สึกของผมบอร์ดแห่งนี้ถือเป็นส่วนหนึ่งที่จะต้องช่วยกันดูแลและประคับประคองบ้านหลังนี้ให้เป็นที่พักพิงของพวกเราและผู้เดินทางผ่านมา ด้วยความเคารพเจตนา วัตถุประสงค์ของผู้สร้าง เหมือนเราให้ความเคารพต่อสถานที่ที่เราได้ไปจุดประสงค์ของผู้ก่อตั้งบอร์ดเป็นอย่างไรบางท่านที่เข้ามาในระยะหลัง อาจจะพึ่งได้รับทราบก็เป็นได้ ตามที่ผู้ก่อตั้งได้เล็งเห็นว่า ควรจำแนกแยกแยะหมวดหมู่เรื่องราวออกไปในกระทู้ที่จะให้พวกเราได้ไปพูดคุยกันในแต่ละเรื่องราว ในความคิดผมก็เห็นว่าเป็นแนวทางที่ดี ไม่ผสมปนเปไปจนไม่รู้ทิศทางของบอร์ด เรียกว่าจะคุยกันอย่างถูกที่ถูกทาง ตรงประเด็นและถูกวัตถุประสงค์
ผมคะเนว่า หลักใหญ่ใจความในมูลเหตุอันสำคัญ ในการจะจำแนก แยกแยะเรื่องราว แนวทางของบอร์ด ก็เพื่อจะได้ไม่มีส่วนไปกระทบหรือก่อให้เกิดความเข้าใจอย่างผิดๆ จนถึงก้าวล่วงต่อแนวทางขององค์พ่อแม่ครูอาจารย์ ผู้เป็นเสมือนศูนย์รวมจิตวิญญานของเหล่านักรบธรรม ก็เป็นความละเอียดรอบคอบอย่างหนึ่งครับ
นี้เป็นความเห็นในส่วนของผม สำหรับความเห็นของท่านอื่น ก็คงให้หลายท่านได้แสดงความคิดความเห็นกัน
แต่ในท้ายที่สุด อะไรจะเป็นไปอย่างไร มันก็เป็นไปตามเหตุปัจจัย ตามสภาวะธรรมแห่งการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป เช่นนั้นเอง
เราต่างพยายามทำในสิ่งที่คิดว่าดีที่สุด ตามสามัญสำนึกและสติปัญญาเท่าที่เรามีอยู่
ภูเบศว์
